Oscar voor Beste Drama en Beste Special Effects II

Na zijn spectaculaire optreden in het duel tegen de baälprofeten moet hij vluchten. Gods almachtige optreden zorgde voor een complete vernedering van de baälaanhangers. Ze zijn woest en hebben het gemunt op Elia. Elia vlucht daarom de woestijn in. Hij is bang, hij is moe en vraagt aan God om te mogen sterven. 

Hoe vaak zijn we zelf al niet aan dit moment toegekomen? Het moment dat we toegeven: Het is allemaal te veel. Ik kan en wil nu even niet meer verder. Laat het a.u.b. ophouden. En wat is het mooi om te zien dat God op dat moment ook een God is die voorziet, die verzacht, die rust brengt. Elia krijgt de hulp van een engel die eten en drinken brengt, die hem rust gunt. Een teder moment in een leven vol avontuur en grootse gebeurtenissen. Een rustpunt in de film van Elia’s leven.

Het voedsel van de engel geeft Elia kracht om verder te vluchten en uiteindelijk belandt hij in een grot aan de berg Horeb. Daar zal zich opnieuw een epische filmscène afspelen. Deze keer zonder publiek, zonder de spanning van het offerduel, maar met minstens even veel tot de verbeelding sprekende kracht van de Heere. Elia die nog steeds vreest voor zijn leven en geen toekomst meer ziet, zit teleurgesteld en ineengedoken in de grot. En laat dan deze tekst volledig tot jouw verbeelding spreken:

“En de Heere sprak: Ga naar buiten en ga op de berg staan, voor het aangezicht van de Heere. En zie, de Heere ging voorbij, en een grote sterke wind, die de bergen spleet en rotsen in stukken brak, voor het aangezicht van de Heere uit. Maar de Heere was niet in de wind. Na deze wind kwam er een aardbeving, maar de Heere was ook niet in de aardbeving. Op de aardbeving volgde een vuur, maar de Heere was ook niet in het vuur. En na het vuur kwam het suizen van een zachte stilte. En het gebeurde, toen Elia dat hoorde, dat hij zijn gezicht met zijn mantel omwikkelde, naar buiten ging en in de ingang van de grot bleef staan. En zie, een stem kwam tot hem, die zei: Wat doet u hier, Elia?” (1 Koningen 19: 11-13)

Een orkaan, een aardbeving, een vuurstorm... Ja, God is sterk, machtig en allesverterend. Dat wist Elia al, maar de stilte: God kwam in de stilte. Want Elia had nood aan een luisterend oor en een gevoelig hart. Wat is dit een krachtige, maar o zo breekbare passage. Onze God ziet jou als het moeilijk is en vraagt dan: Hey, mateke, wat scheelt er? 

Ik vind het zo ontzettend mooi. Waw!

Vanuit dit diepe dal in het leven van Elia tekent God opnieuw een plan uit. God geeft Elia opnieuw een aantal opdrachten en een doel in zijn leven. Hij geeft Elia moed dat Zijn plan uiteindelijk zal slagen en dat Elia’s werk niet voor niets is. God bouwt Elia opnieuw op. Het is iets wat God ook met ons wil doen, als wij het even moeilijk hebben. Zoek Hem in de stilte, Hij is er voor jou.

Als ik het over special effects heb, dan kan ik deze blog over Elia uiteraard niet eindigen zonder te verwijzen naar einde van Elia zijn leven. ’t Is te zeggen: het einde van Elia zijn leven hier op aarde. Want alsof al deze dramatische gebeurtenissen in zijn leven nog niet genoeg voer zijn voor een goed filmscenario, wilde God deze trouwe geloofsheld toch nog een extraatje cadeau doen. In 2 Koningen 2 kan je dan ook lezen dat Elia door de Jordaan wandelt die voor hem in twee splitst en vervolgens door “een vurige wagen met vurige paarden in een storm naar de hemel” werd gevoerd. Kwestie van het publiek ook op het einde nog wat special effects te gunnen.

Niet voor niets dus dat ik onze geloofsheld Elia de Oscar voor beste drama en beste special effects toeken. Met uiteraard alle credits aan onze Heere God.