Op kamp in bubbels

Ik heb van verschillende kinderen op verschillende momenten gehoord: "Het kamp kan niet meer beter worden dan dit!", terwijl alle verrassingen van die dag nog niet eens gepasseerd waren. Ons dagje Plopsaland hebben we 'jammer genoeg' moeten inruilen voor iets anders. We huurden een enorm springkasteel per bubbel en verraste de leiders en kinderen op het einde van de dag met een foodtruck vol met vers gemaakte pizza's!

Ik kan bijna met zekerheid zeggen dat niemand de achtbanen heeft gemist. Omdat we bijna voor en na elke activiteit en maaltijd onze handen moesten wassen en we onze stemmen niet na dag 2 kwijt wilden, bedachten we een alternatief in de rode bubbel. Je kan het aan elke leider of kind vragen; het liedje 'handjes wassen' van K3 kan niemand meer horen zonder aan zeekamp te denken. Of dat in dit geval een fijn gevoel geeft, is een andere vraag.

Om toch wat contact te houden met de andere bubbel zonder fysiek contact te hebben, kregen de kinderen elke avond een filmpje met allerlei foto's te zien uit beide bubbels. We bedachten ook 'de bubbelcup' waar een van de opdrachten was: maak een hart met heel de bubbel. Deze opdracht hebben we samen als twee bubbels kunnen doen! Twee harten met voldoende afstand, gevolgd door veel gezwaai naar elkaar.

Het bijzonderste moment vond ik zelf op dag vier aan het raam. Er waren enkele kinderen die een broer, zus, neef of nicht in de andere bubbel hadden. Op een gegeven moment stond de ene bubbel aan de ene kant van het raam en de andere bubbel aan de andere kant. Door middel van de portofoons konden de kinderen (en leiders) toch een boodschap doorgeven. Het bracht veel traantjes maar ook enorm veel vreugde op kamp!

Zeekamp 2020 is een kamp dat we nooit zullen vergeten en als ik eerlijk ben, wil ik dat ook helemaal niet.