Eén voor allen, allen voor één
Lisette
Stel je voor dat de koning(in) van je land een zoektocht start naar een nieuwe levenspartner. Iedereen die in aanmerking komt start aan een schoonheidsbehandeling van twaalf maanden. Je krijgt het beste voedsel en je wordt op en top verzorgd. En na die periode mag je jezelf presenteren aan de koning(in) en kan het zijn dat je wordt uitgekozen. Mocht je de gelukkige zijn, dan wordt je direct tot koning(in) gekroond.
Het klinkt als een script voor een film. Al is dit voorbeeld gebaseerd op een waargebeurd verhaal, namelijk die van Koningin Esther. Haar levensverhaal is vrij intens, met verschillende ups en downs, onverwachte wendingen en veel spanning tussen leven en dood. (Je kan er alles van lezen in het Bijbelboek Esther) Tussen al die gebeurtenissen door zijn er een aantal zaken die opvallen en die tot inspiratie kunnen zijn voor onze levens.
De eerste gaat over anderen om hulp vragen. Esther heeft op een bepaald moment het lot van de Joden in haar handen. Een spannende aangelegenheid om je nek voor uit te steken, want dat kon haar dood betekenen. Voordat ze aan een cruciaal gesprek met de koning begon, vraagt ze aan de Joden in haar stad om drie dagen te bidden en vasten. Puur ter voorbereiding. Daarna begint ze eigenlijk pas aan het uitvoeren van het idee.
Wat hierbij aansluit is dat er een grote bemoediging is vanuit haar netwerk. Zo lezen we bijvoorbeeld dat Mordechai, haar pleegvader, elke dag langs het vrouwenverblijf in het paleis wandelt om te zien en horen hoe het met Esther ging. De band tussen hen blijft hecht, ondanks de fysieke afstand die is ontstaan.
Vanuit deze relatie is Mordechai op een bepaald moment ook direct en confronteert hij Esther. Het lijkt een herinnering te zijn om verder te kijken dan haar eigen angsten en onzekerheden. En het is een uitdaging om het grotere plaatje voor ogen te houden: zij is niet zomaar koningin geworden.
Esther heeft zich met haar gaven voor diplomatie, strategie en wijsheid ingezet voor God en zijn plan. In dit geval heeft dat er mede voor gezorgd dat de Joden toentertijd niet werden uitgemoord. En hoewel Esther zelf het gesprek heeft moeten voeren met de koning, zelf haar nek heeft moeten uitsteken en zelf waarschijnlijk doodsangsten heeft uitgestaan, was ze niet alleen. Vanaf de start van haar leven in het paleis had ze een netwerk die haar steunt, bemoedigd en confronteert. Zonder dit netwerk denk ik dat Esther het een pak moeilijker had gevonden en weet ik niet of ze vanuit eigen kracht de strijd was aangegaan.
En precies daar ligt de toepassing voor mijn leven, voor jouw leven. We lopen allemaal onze eigen levensreis, met vallen en opstaan, met spanning en sensatie. Dat is met tijden heel leuk en fijn, maar op andere momenten ook zeer uitdagend. Gelukkig hoeven we dit niet alleen te doen, er zijn mensen die je om hulp kan vragen, die om je geven, je willen bemoedigen en helpen om het grote Perspectief niet uit het oog te verliezen.
Als je zo’n netwerk opzoekt én zo’n netwerk wil zijn voor anderen, dan vind je kracht die boven je zelf uitgaat. Dan zijn we een netwerk dat leven voortbrengt en mensenlevens redt. Eén voor allen, allen voor één.
